Si Aro at Ako

(Muntik ko nang makalimutan isali sa E[Kwento ]MO; EMO Wrting Contest !)

Tandang-tanda ko pa parang kahapon lamang ate Helen nung una kung makita si Aro sa pet shop. July 1,2006 nun, 2 days lang halos ang nakaran nang matigmak and flowerhorn ko na two years ko nakasama.(Background music of Ate Helen Vela)

Parang may magnet ang kanyang mata na nung aking masilayan ay tila nag sasabi na “alagaan mo ako,kuya”. Tila ayaw niya gumalaw at naka steady lang siya sa gitna ng aquarium. Mukhang nagpapa impress ang lolo mong arowana.

Five inches lamang halos ang laki niya nuon at nang sabihin sa akin ng may ari na bigyan daw niya ako ng discount kapag binili ko ay kinuha ko na agad even without thinking.
Fellet pa nuon ang aking binili na pagkain niya. Sa 75 gallon na aquiarium ko ay kay ganda niyang pag-masadan.

Naging divider naming sa sala ang ayos ng aquarium niya. Nasa likod ng sofa at ang kabila naman ay computer area namin. Pwede siyang manood ng TV or computer para hindi siya mainip sa kanyang pag-iisa.

Tuwing uuwi ako ng bahay ay siya kaagad ang aking kino-kumusta.Parang tanggal lahat ng pagod ko kapag nakita ko na siyang umaangat at nag aabang ng pagkain galing sa akin. May bangko nga akong naka-reserve malapit dito for viewing purpose.

May ilan ulit na rin siyang muntik mamatay sapagkat natatagpuan naming siya nasa sahig matapos tumalon palabas ng aquarium.Talagang ganun daw pala kaya dapat may takip ang ibabaw ng aquarium. May time pa nga na nabasag niya ang cover kasi manipis ito. Medyo nasugat siya ng konte dahil dito. Mabuti naman at madali rin naghilom.Pinalitan ko ang salamin ng mas makapal. Ito, hindi na niya kayang basagin.

Kapag nag brown out ng matagal ay meron akong battery powered pump. Kumpleto ako ng cleaning ek-ek mula sa pang sipon ng water, magnetic cleaner, at three ang water filter ko.

Kay tulin ng panahon na lumipas Ate Helen at kay bilis ng kanyang paglaki.
Iba-iba na rin ang aking pinapakain sa kanya. May super worms, Kataba at feeders.Parang anak na rin ang turing ko sa kanya na kung minsan ay nag seselos na pati ang Mrs. ko.
Nang lumipas ang dalawang pasko ay halos 21 inches na ang haba niya.

Yang picture na yan ay kuha July this year. Kay ganda ng mga posing niya nung araw na yun.

August 16, 2008 ng umaga ay nagmamadali akong umalis ng bahay dahil may meeting kami ng tao ko sa branch.Kaya natapunan ko na lang siya ng sulyap na dahan-dahan lumalangoy. Wala naman kung anong extra ordinary.

Ala-una ng hapon ay tumawag ang Mrs. ko sa landline namin sa office. Tinanong ako kung ano raw ang gagawin sa mga super worms?

Ano ba ang ginagawa sa super worms? Hindi ba ipinapakain sa Arowana,medyo naiinis kung tugon?

"Wala nang kakain na arowana, kasi patay na?"sagot ng Mrs. ko mula sa kabilang linya.

"What?" Akala ko nagbibiro ang Mrs ko. Pero hindi po siya nagbibiro. Nagpapaalam sa mundong ibabaw si Aro ng wala ako sa bahay.

Kay sakit isipin at alalahanin.Parang namatay ang kalahati ng katawan ko Ate Helen. Ang dami ko nang kaibigan na nag sasabi na palitan ko na lang ng ibang arowang dahil may Australian at Malaysian gold daw yan. Pero sa tinging ko ay matatagalan pa bago ako uli mag alaga. Parang nawalan ako ng gana.

Sa ngayun ay nakikita ko pa rin naman siya. Siya ang wall paper ng desktop ko sa work at sa bahay.

May my Arowana rest in peace. I will miss you my freind.

Yan si Aro at Ako ate Helen.